14 april 2010
‘Ik ben het enige meisje op mijn studie,’ zegt Non N. na de training gisteren. We drinken nog even een biertje met z’n allen. ‘Nou ja, het enige Nederlandse meisje dan. De rest bestaat alleen maar uit buitenlandse nerds.’ Zit er dan echt geen een leuke bij, willen de andere Nonnen weten, en ik ook. ‘Nee,’ zegt ze beslist. ‘Geen een. Eentje probeert wel steeds heel onhandig contact te zoeken. Als ik een vrolijk jurkje aan heb vraagt hij bijvoorbeeld: “Are you going to a party tonight?” Ik denk dat hij dan bedoelt dat hij vindt dat ik er leuk uitzie.’ We bestellen nog een biertje. ‘Vorige week vroeg een ander me uit naar een feestje dat bestond uit bier drinken en daarna met z’n allen computers programmeren.’ Ze lacht. ‘Zo ziet mijn studieleven er dus uit. Alleen maar nerds.’ Ben jij even blij dat je ons nog hebt, lachen we bemoedigend met haar mee. ‘Ja. Toen ik laatst eerder wegging na een of andere borrel zei die ene: “So, are you heading back to your social life now?” We lachen opnieuw, maar tegelijkertijd huilen we een beetje vanbinnen. Ome zou zeggen: vergis je niet, daar zit veel in, in zo’n zin.