26 juni 2009
Het was tijdens de lunch in Palermo in Buenos Aires 2007. Op het terras van een restaurant klonk plotseling geroezemoes. Samen met Ome en zijn vrouw A. zat ik met vriend Batigol en zijn vriendin N. voor belachelijk weinig geld van een geweldig driegangenmenu en fijne flessen wijn te genieten (zie foto), toen mensen om ons heen zich omdraaiden naar een man die enkele tafels naast ons plaatsnam. Sommigen stonden op om hem een handtekening te vragen, daarna lieten ze hem weer met rust.
‘Wie is dat?’ vroeg ik Batigol, mijn Argentijnse vriend die ik zes jaar geleden in Nederland had leren kennen en die we nu tijdens onze vier weken durende reis door Zuid-Amerika opzochten in zijn vaderland. ‘Nobody, he’s just a soap-actor,’ gaf hij als antwoord. Er klonk minachting in zijn stem. Het was niet druk op straat. Het verbaasde me dat de soapacteur niet echt werd lastiggevallen, Argentijnen stonden toch bekend om hun heldenverering, dacht ik.
‘Zouden mensen anders reageren als Maradona daar had gezeten?’ vroeg ik, redelijk dom, dat geef ik toe. Batigol keek me verbijsterd aan. Ik haastte me mijn vraag te verduidelijken. ‘Ik bedoel: zouden de gasten hier dan al hun vrienden bellen en zou het binnen een minuut zwart staan van de gillende mensen?’ Ik legde uit dat Cruijff in Amsterdam rustig rondjes door het Vondelpark kan skeeleren zonder dat iemand hem hysterisch achterna rijdt. Nederlanders vinden beroemdheden altijd een beetje stom, omdat zo beroemd zijn.
De ogen van Batigol werden nog groter, hij leek zelfs geïrriteerd. ‘Of course,’ zei hij. ‘It would be a riot if Maradona was here.’ ‘Why?’ probeerde ik, nog iets blonder. (Ik geef achteraf de jetlag de schuld, het was mijn eerste dag in Buenos Aires). ‘Because he’s Maradona.’ Zijn zucht klonk oprecht. ‘Maradona is bigger than anything else in Argentina.’
Ik moest hieraan denken toen ik afgelopen nacht aan tafel met buitengewoon leuk gezelschap vernam dat Michael Jackson is overleden. Vanochtend kreeg ik het bericht dat Batigol vader is geworden van zijn zoon Lucas. De koning is dood, leve de koning. En ineens vroeg ik me af: hoe zou de wereld reageren als Maradona overlijdt? Over Cruijff durf ik niet eens na te denken.